در اکثر موارد شرکت هلدینگ به صورت مستقیم، فعالیت تجاری انجام نمی دهد. در واقع شرکت هلدینگ مالکیت سهام بیش‌ از 50 درصد شرکت های زیرمجموعه خود را بر عهده دارد و بدین طریق شرکت های تابعه خود را کنترل می کند و می‌ توانند در آن شرکت حق رأی داشته باشد. در این صورت به شرکت دوم شرکت فرعی یا وابسته هم گفته می‌شود.

بنابراین به عبارت ساده تر می‌توان گفت شرکت هلدینگ شرکتی است که یک یا چند شرکت دیگر را کنترل می‌کند.

شرکت های هلدینگ دارای اسامی متفاوتی هستند. مانند شرکت مادر، شرکت دارنده، شرکت کنترل‌کننده، شرکت مالک، شرکت صاحب سهام، شرکت اصلی و…

شرکت هلدینگ از طریق کنترل شرکتهای خود می توانند به هم افزایی و سود بیشتر برسند. در این شرکتها امکان استفاده از منابع بین شرکتها و به اشتراک گذاشتن توانمندی ها و در عین حال قدرت انعطاف پذیری بالا به خصوص در شرکتهای هلدینگ تخصصی، مزیتی است که در شرکتهای دیگر وجود ندارد. . اما در مقابل هزینه سربار آنها به مراتب بیشتر است. چون مدیریت شرکتهای تابعه چندان هم ارزان نیست. لذا هم ممکن است هم به سود برسند و هم ممکن است  ضرر کنند.

در ایران به دلیل نبودن قوانین جامع در زمینه شرکت هلدینگ  یا مادر، اصطلاح این شرکت و شرکت سرمایه گذاری را به یک شکل به کار می برند. در حالیکه از نظر حقوقی ساختار این دو شرکت متفارت است. شرکتهای سرمایه گذاری، نهادی سود آفرین در امر خرید و فروش سهام هستند. اما شرکت هلدینگ  یا مادر شرکتی است که اداره  شرکتهای تابعه ی خود را به عهده دارد.

ویژگی‌های شرکت هلدینگ

شرکت‌های هلدینگ ویژگی‌های مشترکی دارند از جمله:

• شرکت هلدینگ سهام  شرکتها را خریداری کرده و از آن نگهداری می‌کند.
• شرکت‌ هلدینگ به واسطه مالکیت بالای سهام در شرکت‌های دیگر، توانایی کنترل مدیریت و خط مشی‌شرکتهای تابعه را دارند.
• در اکثر موارد هلدینگ شرکتی است که هیچ عملیات فعالیت و کسب و کاری انجام نمی‌دهد.  تنها مالک دارایی‌های شرکت است. و با هدف کنترل شرکت زیرمجموعه شکل می‌گیرد.
• شرکت هلدینگ یا شرکت مادر، با مسئولیت و مشارکت محدود است.